پارکینسون چیست؟
بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده است که سیستم عصبی و قسمت هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می شود را در دراز مدت تحت تاثیر قرار داده و مختل می کند. علائم این بیماری به آرامی و به تدریج ظاهر می شوند و عمدتاً سیستم حرکتی بدن را مختل میکند. اولین علامت ممکن است لرزش یک دست باشد. لرزش علامت شایع این بیماری است، اما این اختلال ممکن است باعث سفتی یا کندی حرکتی نیز شود.
در مراحل اولیه بیماری پارکینسون، ممکن است صورت شما به میزان کمی نشان دهنده این بیماری باشد ویا اصلا یا اصلاً هیچ علائمی در چهره نداشته باشید. ممکن است هنگام راه رفتن بازوهای شما تکان نخورند. گفتار شما ممکن است نرم یا نامفهوم شود. علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت بیماری در طول زمان بدتر می شود.
کسب مشاوره
جهت ارتباط با کارشناسان ما می توانید در 24 ساعت شبانه روز از طریق دکمه واتس اپ به ما پیام دهید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس میگیرند.
همچنین میتوانید در ساعات مشخص شده از طریق تماس تلفنی اقدام کنید یا فرم دریافت مشاوره را تکمیل کنید.
علائم و نشانگان پارکینسون
علائم و نشانه های بیماری پارکینسون برای هرکسی می تواند متفاوت باشد. علائم اولیه ممکن است خفیف باشند و غیر قابل توجه باشند. علائم اغلب از یک طرف بدن شروع میشود و معمولاً در آن طرف وخیم تر می شود، و حتی پس از شروع علائم روی اندامهای هر دو طرف در همان طرف بدن علائم وخیم تر خواهد بود. علائم و نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:
لرزش یا لرزش ریتمیک معمولاً از یک اندام شروع شده و در بیشتر اوقات در دست یا انگشتان شروع می شود. ممکن است فرد انگشت شست و سبابه را به صورت جلو و عقب به هم مالش دهد که به این حالت لرزش پیل رولینگ گفته می شود. ممکن است دست فرد مبتلا در حالت استراحت نیز بلرزد و از طرفی ممکن است در هنگام انجام وظایف لرزش کاهش یابد.
با گذشت زمان، بیماری پارکینسون ممکن است حرکت فرد را کند کرده و کارهای ساده را دشوار و وقت گیر کند. ممکن است هنگام در راه رفتن قدم های فرد کوتاه تر شود، بلند شدن از روی صندلی نیز سخت باشد و هنگام راه رفتن ممکن است پاهای خود را روی زمین بکشد یا به هم بزند.
سفتی عضلات ممکن است در هر قسمتی از بدن فرد رخ داده. سفت شدن ماهیچه ها می تواند دردناک باشد و باعث محدود شدن دامنه حرکتی فرد شود.
در این حالت ممکن است وضعیت بدن فرد خمیده شده و یا ممکن است به خاطر این بیماری زمین بخورد یا مشکلات تعادلی پیدا کند.
از دست دادن حرکات خودکار
در این حالت ممکن است توانایی فرد در انجام حرکات ناخودآگاه کاهش یافته باشد، از جمله پلک زدن، لبخند زدن یا چرخاندن دستان خود هنگام راه رفتن.
در این حالت ممکن است فرد قبل از شروع به صحبت به آرامی و با تردید صحبت کند ویا بدگویی کند. همچنین، ممکن است فرد برای داشتن الگوهای گفتاری معمولی، به صورت یکنواخت صحبت کند.
تغییرات نوشتاری
در این حالت ممکن است فرد در نوشتن دچار مشکل شود و یا اینکه خط نوشتاری کوچک تر از حد معمولی به نظر برسد.
عوامل خطر
عوامل خطر برای بیماری پارکینسون عبارتند از:
- سن
جوانان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می کنند. پارکینسون معمولاً در اواسط یا اواخر زندگی شروع می شود و خطر آن با افزایش سن افزایش می یابد. افراد معمولاً در حدود سن 60 سالگی یا بالاتر به این بیماری مبتلا می شوند. اگر یک فرد جوان به بیماری پارکینسون مبتلا باشد، مشاوره ژنتیک ممکن است در تصمیم گیری های تنظیم خانواده مفید و موثر باشد. وضعیت شغلی، اجتماعی و عوارض جانبی دارویی در سالمندان مبتلا به پارکینسون متفاوت است و نیاز به توجه خاصی دارد.
- ژنتیک
داشتن افراد مبتلا به بیماری پارکینسون در خویشاوندان، احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می دهد. با این حال، احتمال ابتلا برای افراد کم است مگر اینکه بستگان زیادی در خانواده مبتلا به بیماری پارکینسون باشند.
- جنسیت
مردان بیشتر از زنان در معرض ابتلا به بیماری پارکینسون هستند.
- قرار گرفتن در معرض سموم
قرار گرفتن مداوم در معرض علف کش ها و آفت کش ها ممکن است خطر ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.