کنترل تکانه

1. اختلال نافرمانی مقابله‌ای

فرد مبتلا به این اختلال، غالبا کنترل خود را از دست داده، به راحتی آزرده شده، و معمولا عصبانی یا خشمگین می‌شوند. آنها با مراجع قدرت و اقتدار (مانند والدین، معلم، مدیر، رئیس و …) مشکل دارند، قوانین را زیر پا گذاشته، دیگران را از روی قصد آزار می‌دهند، و دیگران را به دلیل مشکلات خود سرزنش می‌کنند. به دلیل این رفتارها، فرد در جامعه، محیط کار یا مدرسه با مشکلاتی مواجه می‌شود.

2. اختلال سلوک

فرد مبتلا به اختلال سلوک به طور مکرر، رفتارهایی از نقض قوانین اجتماعی دارد. این فرد ممکن است نسبت به مردم یا حیوانات پرخاشگر باشد، اموال دیگران را تخریب کند، دروغ بگوید، دزدی کند، و یا قوانینی را مثل فرار یا غیبت از مدرسه در سنین پایین، نقض کند. این رفتارها، مشکلات چشمگیری را برای فرد در روابط اجتماعی و مدرسه ایجاد می‌کنند. همچنین، تشخیص این اختلال ممکن است تا سن بعد از 18 سالگی به تعویق بیافتد. اما، در صورتی که افراد بالغی این علائم را داشته باشند، به جای تشخیص اختلال سلوک، اختلال شخصیت ضداجتماعی تشخیص‌گذاری می‌شوند.

3. اختلال انفجاری متناوب

این اختلال با طغیان های تکانشی و عصبانیت مداوم تشخیص‌گذاری می‌شود به طوری که فرد ممکن است به افراد، حیوانات یا اشیاء آسیب بزند. این تکانه ممکن است در حدود 30 دقیقه طول بکشد و معمولا به دلیل مشکل جزئی فرد با شخصی که او را می‌شناسد ایجاد می‌شود. این طغیان می‌تواند برای فرد مشکلات حقوقی یا مالی در پی داشته باشد، روابط بین‌فردی او را مختل کرده، ناراحتی قابل توجهی را ایجاد کند، و منجر به بروز مشکلاتی در محل کار یا مدرسه شود.

4. لپتومانیا

مشخصه این اختلال، دزدی به صورت تکانشی و غیرضروریِ وسایلی است که مورد نیاز نیستند. این افراد ممکن است چیزهایی که می‌دزدند به دیگران بدهند و یا حتی دور بیاندازند. همچنین این افراد، پس از انجام دزدی ممکن است احساس آرامش یا رضایت کنند. مسئلۀ این اختلال مربوط به خود دزدی نیست، بلکه مربوط به داشتن احساس اجبار به دزدی کردن و عدم کنترل خود بر روی این اجبار است. مشکلات حقوقی، خانوادگی، شغلی و شخصی برای این افراد رایج است.

5. پیرومانیا

فرد مبتلا به این اختلال، مسبب آتش افروزی مکرر و عمدی است. داشتن علاقه شدید و وسواس گونه به آتش و وسایل آتش افروزی، همراه با نیاز اجباری به آتش زدن، و احساس تسکین و لذت بعد از انجام آن، از مشخصه‌های این اختلال است. افرادی که اقدام به این نوع آتش افروزی می‌کنند، تنها به دلیل داشتن احساس اجبار و رفع تنشِ درونی خود است، نه دلیلی دیگر. این اختلال، اختلالی نسبتا نادر است.