اختلالات خوردن

علائم با توجه، به نوع اختلالات متفاوت می باشند. شایع ترین اختلالات خوردن شامل بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، اختلال پرخوری و اختلال اجتناب از غذا می باشند.

اختلال بی اشتهایی عصبی

بی اشتهایی عصبی (آنورکسیا) به عنوان نوعی اختلال در غذا خوردن افراد مطرح می شود که عمدتا با از دست دادن وزن، مشکل در حفظ وزن و ترس بسیار  از افزایش وزن تشخیص داده می شود. افراد مبتلا به این اختلال عمدتا در مصرف غذای روزانه و تعداد کالری های دریافتی، محدودیت ایجاد می کنند. مصرف مواد غذایی به قدری در این افراد کم می باشد که اغلب قادر به حفظ عملکردهای اساسی بدن نیستند و این امر می تواند عوارض جدی در سلامتی و حتی مرگ را برای آن ها به دنبال داشته باشد. اختلال آنورکسیا در جنسیت ها، سنین، نژادها، قومیت ها و وضعیت اقتصادی اجتماعی مختلفی رخ دهد و احتمال بازگشت آن بسیار زیاد می باشد.

بیماری پراشتهایی عصبی ( بلومیا)

بیماری پراشتهایی عصبی( بلومیا)که عموما پرخوری عصبی نامیده می شود، یک اختلال جدی و تهدید کننده زندگی است. هنگامی که افراد به این اختلال مبتلا هستند، به طور مکرر دوره هایی از پرخوری و پاکسازی را تجربه می کنند.  به طوری که افراد ممکن است احساسی از عدم کنترل بر غذا خوردن داشته باشند. در طول این دوره‌ها، افراد معمولاً حجم زیادی از غذا را در مدت زمان کوتاهی می‌خورند و ممکن است به دلیل احساس گناه و ترس از افزایش وزن ناشی از پرخوری رفتارهای جبرانی چون استفراغ ، ورزش های سنگین  یا استفاده از ملین‌ها داشته باشند. 

اختلال پرخوری

افراد مبتلا به این اختلال، بیش از حد پرخوری می کنند و احساسی از عدم کنترل بر غذای مصرفی روزانه خود دارند. در این حالت ممکن است، این افراد سریعتر یا بیشتر از نیاز مصرفی خود غذا بخورند و به طوری که حتی پس از سیر شدن، به رفتارهای پرخوری ادامه دهند. اگرچه در اختلال پرخوری، احساسی از شرمندگی و گناه وجود ندارد ولی لزوما منجر به رفتارهای جبرانی چون ورزش بیش از حد یا استفاده از ملین ها برای کاهش کاالری های مصرفی نمی شود. این قبیل پرخوری ها حداقل هفته ای یکبار رخ می دهند و می توانند منجر افزایش وزن و چاقی شوند.

اختلال نشخوار فکری

اختلال نشخوار فکری عبارت است از بازگرداندن مداوم غذا به دهان پس از مصرف آن، هرچند این بیماری عمدتا به دلیل مشکلاتی چون بی اشتهایی، پرخوری عصبی یا سایر اختلالت خوردن رخ نمی دهند. در این اختلال غذای مصرف شده  بدون احساسی از حالت تهوع یا تهوع به داخل دهان بازگردانده می‌شود و این برگشت غذا ممکن است به صورت عمدی اتفاق نیفتد. گاهی اوقات غذای برگشت داده شده دوباره جویده، بلعیده یا تف می شود. فرد ممکن است در صورت تف کردن غذا به بیرون یا کاهش مصرف مواد غذایی دچار سوءتغذیه شود. همچنین بروز اختلال نشخوار فکری در برخی از دوران ها از جمله دوران نوزادی یا در افرادی که دارای ناتوانی ذهنی هستند شایع تر می باشد.

اختلال اجتناب از غذا

مشخصه این اختلال، تامین نشدن حداقل نیازهای غذایی روزانه افراد،  به دلیل عدم علاقه به غذا خوردن می باشد. این افراد غالبا از غذاهای خاصی  با به دلیل رنگ، بافت، بو یا طعم اجتناب می کنند یا این که نگران عواقب غذا خوردن خود، مانند ترس از خفگی هستند. همچنین ممکن است به دلیل ترس از افزایش وزن از غذا خوردن اجتناب کنند. این اختلال می تواند منجر به کاهش وزن قابل توجه یا عدم افزایش وزن در دوران کودکی و همچنین کمبودهای تغذیه ای شود و مشکلات جدی سلامتی را در پی داشته باشد.