اختلال کمبود توجه (ADHD) چیست؟
اختلال کمبود توجه/بیش فعالی بزرگسالان (ADHD) یک اختلال روانی است که شامل ترکیبی از مشکلات پایدار مانند مشکل در توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی میباشد. در بزرگسالان می تواند به ناپایداری در روابط ، کارایی ضعیف در کار یا مدرسه، اعتماد به نفس پایین و مشکلات دیگر منجر شود. اگرچه به آن ADHD بزرگسالان گفته می شود، اما علائم آن در اوایل کودکی شروع می شود و تا بزرگسالی ادامه می یابد. در برخی موارد، ADHD تا زمانی که فرد بالغ نشود، تشخیص داده نمی شود. علائم ADHD در بزرگسالان ممکن است به اندازه علائم ADHD در کودکان واضح نباشد. در بزرگسالان، بیش فعالی ممکن است کاهش یابد، اما تکانشگری، بی قراری و مشکل در توجه ممکن است ادامه یابد.
کسب مشاوره
جهت ارتباط با کارشناسان ما می توانید در 24 ساعت شبانه روز از طریق دکمه واتس اپ به ما پیام دهید. کارشناسان ما در اولین فرصت با شما تماس میگیرند.
همچنین میتوانید در ساعات مشخص شده از طریق تماس تلفنی اقدام کنید یا فرم دریافت مشاوره را تکمیل کنید.
علائم ADHD
در بزرگسالان، علائم اصلی ADHD ممکن است شامل مشکل در توجه، تکانشگری و بی قراری و می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد. برخی از افراد مبتلا به ADHD با افزایش سن علائم کمتری نشان میدهند، اما برخی از بزرگسالان همچنان علائم عمده ای دارند که در عملکرد روزانه اختلال ایجاد می کند. بسیاری از افراد بزرگسال مبتلا به ADHD از ابتلا به این اختلال آگاه نبوده، و انجام کارهای روزمره می تواند برایشان یک چالش باشد، تمرکز و اولویت بندی برایشان دشوار است به طوریکه منجر به از دست دادن و فراموشی جلسات یا برنامه های اجتماعی مهم آنها می شود. در کنترل تکانه ها ناتوان هستند که این میتواند شامل بیحوصلگی در صف انتظار و رانندگی در ترافیک و یا در کنترل نوسانات خلقی و طغیان خشم باشد.
علائم ADHD در افراد بزرگسال ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تکانشگری
- بی نظمی و اولویت بندی مشکلات
- مهارت های مدیریت زمان ضعیف
- مشکلات تمرکز روی یک کار
- مشکل در انجام چند کار
- فعالیت جسمی بیش از حد یا بی قراری
- برنامه ریزی ضعیف
- تحمل کم ناکامی
- نوسانات خلقی مکرر
- مشکلات پیگیری و تکمیل وظایف
- تحریک پذیری بالا
- مشکل در مقابله با استرس
علل ADHD چیست؟
در حالی که علت دقیق ADHD مشخص نیست، تلاش های تحقیقاتی ادامه دارد. عواملی که ممکن است در ایجاد ADHD دخیل باشند عبارتند از:
- ژنتیک: ژن ها ممکن است در بروز بیماری نقش داشته باشند.
- محیط: برخی از عوامل محیطی مانند قرار گیری در معرض سرب در دوران کودکی ممکن است تاثیر گذار باشد.
- اختلال در طول رشد: مشکلات سیستم عصبی مرکزی در زمان رشد ممکن است نقش داشته باشد.
عوامل خطر
خطر ADHD ممکن است افزایش یابد اگر:
- والدین یا خواهر و برادر (بستگان خونی)، مبتلا به ADHD یا سایر اختلالات سلامت روان باشد.
- مادر در دوران بارداری سیگار مصرف کرده باشد، الکل می‌نوشد یا مواد مخدر مصرف کرده باشد.
- در دوران کودکی، در معرض سموم محیطی مانند سرب، قرار گرفته باشد.
- نارس به دنیا آمدن.
عوارض
ADHD می تواند با موارد زیر مرتبط باشد:
- عملکرد ضعیف مدرسه یا کار
- بیکاری
- مشکلات مالی
- سوء استفاده در مصرف الکل یا مواد دیگر
- تصادفات مکرر اتومبیل یا حوادث دیگر
- روابط ناپایدار
- سلامت جسمی و روانی ضعیف
- تصویر ضعیف از خود
- اقدام به خودکشی