دمانس و افسردگی در افراد سالمند به عنوان یکی از مسائل مهم در سلامت همگانی
دمانس:
دمانس سندرمی است که به طور معمول ماهیتی پیشرونده و مزمن دارد، که با زوال در حافظه، تفکر، تخریب رفتار و ناتوانایی در انجام فعالیتهای روزانه همراه میباشد.پیش بینی میشود که حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دمانس باشند که تقریبا 60% از این افراد در کشورهایی با درآمد متوسط و یا پایین زندگی میکنند. همچنین با توجه به جمعیت کلی دمانس پیش بینی میشود که در سال ۲۰۳۰ این جمعیت به ۸۲ میلیون نفر و در سال ۲۰۵۰ به ۱۵۲میلیون نفر برسد. از نظر هزینههای مربوط با مراقبتهای پزشکی، اجتماعی و مراقبتهای پرستاری مرتبط با دمانس، این بیماری بار اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی را تحمیل مینماید. از سویی دیگر فشارهای اقتصادی، هیجانی و فیزیکی در این بیماری، میتواند باعث به وجود آمدن، استرس طاقت فرسا در خانواده و مراقبان افراد مبتلا گردد. درنتیجه نیاز به حمایت از سوی سیستمهای بهداشتی، اجتماعی، مالی و قانونی هم برای افراد بیمار و هم مراقبان آنان وجود دارد.
افسردگی:
افسردگی رنج بزرگی ایجاد میکند که میتواند منجر به اختلال در عملکرد روزانهی زندگی شود. با در نظر گرفتن جمعیت جهان، افسردگی به احتمال ۷ % در افراد مسن رخ میدهد و۷/۵ % از سالخوردگان در افراد بالای ۶۰ سال درگیر این اختلال هستند. افسردگی عموماً در مراحل مراقبت اولیه غیر قابل تشخیص و درمان میباشد. علائم این اختلال، غالباً نادیده گرفته و درمان نمیشوند زیرا با سایر مشکلات پیش آمده در سالمندان شباهت دارند. افراد مسن با علائم افسردگی نسبت به افرادی که به بیماریهای مزمن ( از قبیل بیماریهای ریوی، فشار خون ودیابت ) عملکرد ضعیفتری دارند. جای بسی تاسف، افسردگی باعث افزایش استفاده از خدمات مراقبت های بهداشتی و هزینه های مربوطه میشود.
منبع: سازمان بهداشت جهانی
دیدگاهتان را بنویسید